Geen afscheid nemen, maar een "see you soon!". Nieuwtje!

9 januari 2024 - Deventer, Nederland

Op het moment van typen ben ik op het vliegveld in Sierra Leone te wachten op mijn vlucht richting Amsterdam met een overstap in Marokko. Het is inmiddels 03.45 midden in de nacht. Ja, vanaf het schip heb ik weer de auto – de watertaxi en het busje gehad, nu nog 2 vluchten en het plaatje is weer compleet; “te land – ter zee & in de lucht”.

De afgelopen weken waren aan boord intens, druk maar ook goed. Jullie hebben het mogelijk meegekregen, het stond zelfs op het NOS (Avondklok in Sierra Leone na aanval op kazerne door gewapende groep (nos.nl)), maar rebellen hebben in November hier in de stad een poging gedaan om de macht over te nemen van de regering op de vroege zondagochtend. Om te beginnen met het vrijlaten van zo’n 1900 gevangen. Echter het leger en de politie heeft verergering voorkomen maar het betekende wel dat er voor ruim 24 uur niemand, maar dan ook echt niemand de straat op mocht.

Op het moment toen het gebeurde was ik aan boord, en heb ik mij niet onveilig gevoeld. Dankbaar! Maar er was voor ons team wel werk aan de winkel. Ik heb die zondagochtend met mijn team de patienten gebeld die een aspraak bij ons hadden. Gelukkig mocht er ruim 24 uur later weer overdag mensen op straat (van 6 – 21 uur) en hebben we die dag erna een flinke inhaalslag gemaakt. Ik heb in ieder geval weer het blauwe uniform aan gedaan en was teamleider op de vloer ipv manager. Druk in’t kwadraat, maar was weer top om even dichbij mijn team op de vloer te werken en patienten voorbij te zien lopen! Wat ben ik dan blij dat we zo ons steentje mogen bijdragen als ik dan jonge meiden zie met een enorme tumor op haar gezicht, een jonge vent met een gigantische liesbreuk of dat kleine ondervoedde kindje die zo moelijk kan eten en drinken vanwege een gespleten lip en gehemelte...

Inmiddels is de situatie weer “genormaliseerd” en hebben een heel aantal gevangen zich weer vrijwillig aangegeven (waar waar de grote rest is...?!). Er zijn nog vele checkpoints op straat en met name in het donker is dit haast verdubbeld. We zijn dankbaar als organisatie dat iedereen veilig is gebleven, ook onze patienten die niet bij ons aan boord waren op dat moment. We hebben een inhaalslag gedaan en geen 1 operatie hebben we af moeten zeggen! Opnieuw, dankbaar!

De weken erna waren wat remoerig met wat organisatorische veranderingen maar dat houd de gemoederen mooi bezig en vliegt de tijd. En vlak voor kerst was er een COVID uitbraak. Daar waar in NL niet meer getest wordt, wordt hier nog wel gedaan. Je leeft zo dicht op elkaar, dat het enorm gemakkelijk is om het over te dragen en als je volledig wilt draaien dan heb je gewoon je personeel nodig. We hebben geen uitzendbureau om de hoek zitten. Dus, velen in isolatie. Ik ben de dans ontsprongen, maar mede ziekenhuismanagers / collega’s die in het kantoor gangetje bij mij zitten / en 1 afdelings collega in een cruciale functie waren wel positief. Dus. Een week meerdere petten op; assistent zijn en het ziekenhuisbudget beheren en sleutels beheren, eye manager zijn wanneer een patient buiten op de kade gevallen is of het testen niet goed gaat, mensen in isolatie eten brengen en noem al niet meer. Moet bekennen, dan ben ik de SEH pleeg die graag dingen AdHoc op pakt. Het was uiteindelijk wel saai, in de hospital executive corridor. Of mensen waren vertrokken naar huis voor de kerstvakantie of zaten in isolatie. Mag namelijk graag af en toe ff daar de boel op stelten zetten met het strooien van pepernoten (die verbaasde gezichten, hoe kan ik nou de lekkere koekjes rond strooien) – het introduceren en organiseren van een vrijdagmiddagborrel (uiteraard zonder enige drup alcohol) of enigzins creative fotos op deuren van de kantoortjes hangen. Tja, als ik niet altijd aanwezig ben op spontane dance parties met onze patienten op de afdeling (mijn team werkt op deck 4), dan maar af en toe zelf ff wat bedenken (de executive corridor zit op deck 3).

De feestdagen aan boord waren bijzonder. Te beginnen in December met Sinterklaas. Nadien deelden ook andere landen met ons, community, hun tradities en gewoonten. Scandinavie vierde met ons Santa Lucia, de Aussi’s & Kiwi’s verzorgen Carols by Candellight and het worshipteam verzorgde kertavond een kerstconcert. De kinderen van school verzorgden een toneelstuk of een andere avond was er een soort van “bonte avond”. Het blijft bijzonder om samen in een community zo samen te mogen werken en op te trekken.

Eerste kerstdag begon met een een luxe ontbijt, nadien kerk aan boord en vervolgens aan te schuiven bij een heerlijk dinner. Oud en nieuw werd groots gevierd buiten, hoog op deck 11 en met ons allen hebben we afgeteld naar het nieuwe jaar! Wij NL’ers hebben oliebollen verzorgd die erg goed werden ontvangen en heb geen vuurpijl gezien. De Afrikanen namen de drums, gitaar en microfoons mee naar buiten en gedanst werd er! De kids doken na 00.00 uur voor ff in het zwembad en een paar gelukkige crewleden kregen met kleding aan ook een duw voor een duik. Het was een heerlijke O&N waar geen miljoenen aan euro's vuurwerk voor nodig was... Ik weet het - het klinkt zo makkelijk, maar dat geld kunnen wij echt wel beter besteden...!

De weekenden rondom kerst en oud&nieuw waren lange weekenden, twee x 4 dagen vrij. Dit was heerlijk. Fijn om even niet aan het werk te denken na alles wat er is gebeurd en even rust momentjes te pakken. Met collega’s, vrienden of NL’ers een dagje naar het strand, bezoeken we een eilandje of pakken we de auto voor een ijsje. (lees: het is al snel een half uur rijden voor iets van een restaurant oid...)

Inmiddels heeft mijn team vorige week weer 100 patient afspraken gehad om de OK-planning te gaan vullen, waarbij de eerste opnames zijn gedaan. Vanaf gisteren, maandag gaan we weer met volle kracht vooruit en starten op de operatie kamers we ook met het blok Orthopedie. We blijven doorgaan met algemene chirurgie en aangezichts chirurgie. Het blok plastische chirurgie hebben we inmiddels afgesloten. Het “oogteam” gaat onverminderd door met tientallen staaroperaties.

Als manager van het team vermaak ik me opperbest! Er zijn dagen die enorm vol zitten met dingen regelen en afspraken, de andere dag is het weer prima te overzien. Ik moet eerlijk zeggen, ik mis niet eens echt patientencontact. En dit verbaast mijzelf eigenlijk ook. Had gedacht dat ik het zou missen, maar ben te bezig in deze functie – heb niet eens tijd om het te missen. Ook als ik op de afdeling ben, heb ik niet het gevoel “had ik nou ook maar scrubs aan zodat ik ook patienten kan zien en beoordelen”. Over de afgelopen jaren heb ik al zoveel mooie en moeilijke momenten gehad tijdens mijn werk met Mercy Ships. Ik heb op de afdeling gewerkt, op de uitslaapkamer van de OK, in screening en patient selectie bij het schip of in de binnenlanden. Het is mooi om nu overstijgend een bijdrage te mogen leveren en het team proberen te supporten in de best mogelijke manier. Het betekend wel dat ik iets minder patienten verhalen kan delen met jullie, mijn excuses daarvoor...

Dan nog een nieuwtje... Want hoewel ik op het vliegveld zit onderweg naar huis, ben ik nog niet klaar. Er is nog geen vervanger voor mijn functie – het is dus gewoon niet klaar. Zolang ik niet kan overdragen of de fieldservice nog niet is afgerond, is het nog niet klaar en voelt het ook niet klaar. Ik heb mijn manager thuis op de SEH in Deventer gevraagd of ik de optie kan krijgen voor nogmaals 3 maand vrij, en dit is met onbetaald verlof goedgekeurd (DANK TEAM DZ SEH). Dit bekend dat ik met Mercy Ships laptop en telefoon naar huis ga, om naast het werk in Nederland zoveel mogelijk op afstand kan werken. Niet ideaal, maar blijf zo tussendoor wel betrokken en kan een aantal taken op deze manier voltooien. Begin maart hoop ik dan ook retour te gaan voor nogmaals 3 maand, waarbij ik samen met mijn team de fieldservice kan afronden in Sierra Leone. Ja, ik kijk er naar uit om weer even in NL te zijn – maar ik kijk er ook weer naar uit om straks terug te gaan! Bijna al mijn kleren en spullen heb ik ook achter gelaten en hoop ik straks weer mijn team fysiek te supporten. Ik kom nu naar huis waarin ik een paar dagen vrij heb, een weekje op vakantie ga (stond al gepland en geboek al voor ik uberhaupt had nagedacht over Sierra Leone en Mercy Ships - het voelt dubbel, maar het is ook een heerlijke pauze in deze 8 maand van totale commitment die ik inmiddels heb met Mercy Ships) en ik gewoon weer op z’n NL in het witte pak voor ruim een maand kan werken. Dus ja. 2 banen; SEH verpleegkundige in het Deventer Ziekenhuis & preoperative manager voor zover mogelijk. Conclusie; Mercy Ships labtop en telefoon mee naar Deventer!

((Update. Het is inmiddels bijna 3 dagen verder, en ben ik thuis. Vanuit Sierra Leone had ik ruim 2 uur vertraging, wat er in resulteerde dat ik de vlucht naar Amsterdam compleet had gemist. Dus. Ik was een gestrande reiziger - met nog een paar anderen – in Casablanco, Marokko. We werden geplaatst in een hotel enkele kilometers buiten het vliegveld vandaan. Te moe om nog maar ergens wat te gaan doen of te bezichtiging voor een paar uur, heb ik heerlijk bijgeslapen en genoten van Marokkaanse hapjes. Tja, je moet er dan toch maar wat van maken. Inmiddels ben ik ruim 24 uur weer in NL en geniet ik van de kou. Ik werd er door mijn vader er nog even vriendelijk op geattendeerd dat het ongeveer toch wel 45 graden Celcius verschil moet zijn in gevoelstemperatuur, vanuit Sierra Leone naar hier. En dat kan ik wel zo’n beetje beamen. Winter spullen van zolder gehaald en klaar om weer even op de fiets te springen!))

Opnieuw, dank voor jullie reacties – bemoedigingen en gebed – berichtjes en financiele bijdrages. En dit laatste, tja – onbetaald verlof voel ik wel ietsje pietsje in de portomonee.. De meeste keren probeer ik te gaan met inzet van vakantie uren of overuren.. Maar ja, ook dat houdt een keer op ;). Als je nog een keer wat aan het goede doel wil overmaken, wil je dan aan mij denken?  

Omdat het via Mercy Ships Nederland gaat, is het een ANBI gift. Het Mercy Ships Holland rekeningnummer is: NL 75 ABNA 0411467778 t.n.v. Mercy Ships Holland te Rotterdam, o.v.v. Annerieke Roelofs + 4133. Het is belangrijk om dit precies zo te vermelden - naam en code -, omdat anders de gift ergens anders terecht zal komen. Het duurt soms enkele weken voordat ik de gift daadwerkelijk op mijn Mercy Ships account zichtbaar heb. Nogmaals hartelijk dank!

Kijktip! Benieuwd naar hoe het schip er uit ziet van binnen? Als NL’ers hebben we een filmpje gemaakt dat Sinterklaas aan boord komt, en verdwaald… YouTube link / filmpje heb ik gedeeld bij “video’s”.

Foto’s

8 Reacties

  1. Silvia Veldkamp:
    9 januari 2024
    Geweldig Annerieke! Jou inzet en enthousiasme, Chapeau! Dank voor het delen van je verhaal en mooi dat je op korte termijn voor 3 maanden terug naar het schip gaat.
  2. Daniëlle:
    9 januari 2024
    Wat leuk om weer iets van je te lezen Annerieke! Geniet van je weekje vakantie, dat heb je wel verdiend. En sterkte de komende tijd met je dubbele baan.
    Hartelijke groetjes
  3. Marianne:
    9 januari 2024
    Ach wat is het toch fijn om zo goed bezig te kunnen zijn ! Een dubbele baan in Deventer en in Verweggistan wel te verstaan. Nu even weer bij je familie zijn, dat is toch ook heel fijn. Even tijd om bij te tanken en op te laden om vervolgens ons land weer te verlaten. En zo blijf je bezig bezige bij, en wij ? Wij genieten van je foto's en nieuwsbrieven en leven mee ! Succes maar weer !
  4. Marijke Dijkstra:
    10 januari 2024
    Prachtig om je verhaal weer te kunnen lezen! Wat maak je toch elke keer bijzondere dingen mee!! Leuk om te lezen! En dan nu even 2 banen tot Maart! Je doet het het maar!😅Geniet van de tijd in NL en van je familie en collega's op de SEH! En alvast een hele fijne vakantie! Liefs van Huub en mij!!😘😘
  5. Jeanet Klomp:
    10 januari 2024
    Ik kan alleen maar zeggen: je bent een geweldig mens! Je beschrijft het met zoveel enthousiasme en liefde ❤ Topper!!!
  6. Anita Rog:
    10 januari 2024
    Wat een mooie story weer. En wat fijn dat je straks je taak af kan maken daar maar nu deels ook hier. Blij om je weer even te zien in Nederland maar top dat je weer terug gaat. 😘
  7. Marjan:
    12 januari 2024
    Mooi beschreven weer! Wat heb je weer veel gedaan Fijn dat je weer thuis bent ,ook al is het maar voor eventjes. Weer opladen voor de volgende weken!
    Liefs 💋
  8. Roos Bleijenberg:
    12 januari 2024
    T is weer een mooi en helder verhaal over je belevenissen en hard werken in Afrika.
    En dan snel weer terug over een maand of zo. Wat een toewijding, wat een enthousiasme.
    Je bent een Kanjer Anne R

Jouw reactie