7 weken – 3 afdelingen – 3 verschillende functies!

8 mei 2017 - Rijssen, Nederland

Precies vandaag ben ik alweer in NL en schrijf ik vanuit Rijssen over mijn laatste weken aan boord in Benin. 2 maand is dan in vergelijking met vorig jaar 5 maand wel kort hoor… ;)

Zoals de titel al wel verklaart ben ik in totaal 7 weken aan boord geweest. Van deze 7 weken heb ik 3 weken op de afdeling gewerkt als kinderverpleegkundige. Nadien 2 weken als screeningsverpleegkundige. Na 2 weken screening heb ik ook nog 2 weken op de OK gewerkt als PACU verpleegkundige. Oftewel, op de uitslaapkamer van de OK! Heel divers en zeker niet zo gepland voordat ik vertrok naar het schip. Enorm interessant om op meerdere afdelingen van het schip te werken en zo nog weer meer te ontdekken van de organisatie en weer nieuwe collega’s te ontmoeten! Ik ben dankbaar voor deze kansen en dat ze mij voor deze verschillende “onderdelen” gevraagd hebben. Nog meer ervaringen rijker!

Ik heb jullie de afgelopen maanden meegenomen in het leven aan boord, op de verpleegafdeling en het werk op de screening. Het OK leven aan boord heb ik voorheen ook nog niet meegemaakt, maar door mijn werkzaamheden op de PACU kan ik jullie nu hier ook over vertellen.

Op de uitslaapkamer/recovery/PACU was wegens omstandigheden een open plek die opgevuld moest worden. Alice, een Nederlandse recovery verpleegkundige zit voor 9 maand aan boord en is deze fieldservice in Benin leidinggevende op de PACU. Ze vroeg me of ik het zag zitten en twee weken op de PACU zou willen werken. Ja, natuurlijk wil Annerieke dat!! Weer wat nieuws, weer wat anders. Gezien ik niet een officieel opgeleide PACU verpleegkundige ben, was het fijn om in het Nederlands extra uitleg te krijgen! Van te voren heb ik aangegeven waarin ik mij wel thuis voel en wat nieuw voor mij zou zijn zodat zij wel wisten wat ze aan mij zouden hebben.

De recovery bestaat uit vier bedden, niet al te groot – tevens de ruimte is niet al te groot, maar prima! Alice, ik en nog iemand anders vormen samen het PACU team. Tevens krijgen ook wij ook hulp van een dagwerker, Peter. Hij ondersteunt ons met het ophalen en wegbrengen van patiënten en uiteraard bij de vertaling.

Wanneer patiënten wakker worden ben jij de eerste verpleegkundige die mag zeggen – operation fini… Oftewel, de operatie is klaar – achter de rug! Glimlachend en dankbaar, suf tussendoor liggen de patiënten wakker te worden bij ons totdat ze stabiel genoeg zijn om naar de afdeling te gaan.

Kinderen huilen, uiteraard! Zij hebben pijn en dat is GEWOON NIET LEUK! Wanneer een kindje al slapend vanuit de OK bij ons komt, laten wij ook moeder vanaf de afdeling bij ons komen. Wanneer het kindje wakker wordt, ziet het dan vertrouwd moeder en niet allemaal vreemde blanken die je pijn hebben gedaan. In mijn twee weken op de PACU waren bijna alle kinderen die geholpen werden zijn geopereerd aan hun hazelip, evt. met gespleten gehemelte of een aangezichtstumor. Het is bijzonder om getuige te mogen zijn, wanneer een moeder haar kindje voor het eerst ziet met een aaneengesloten bovenlip en niet meer “lelijk” of behekst is (Benin, het land waar de oorspronkelijke VOODOO rituelen vandaan komt en dus echt wel speelt bij een heel aantal patiënten van ons).

Wanneer we geen patiënten op de PACU hebben omdat ze allemaal nog in de operatiekamer liggen maken we het zelf gewoon gezellig. Muziekje aan, een dansje met onze Peter – de daycrew – , een schoonmaak ronde of even snel naar de Starbucks een kop koffie halen! Zie het filmpje… ;)

Ik weet niet of ik er eerder over geschreven heb, maar iedere vrijdag is het aan boord funky Friday. Oftewel, ga niet in blauwe scrubs aan het werk – maar zorg dat je vrolijke, gekleurde scrubs aan hebt!! Heel veel mensen aan boord hebben ondertussen van hun gekochte stoffen al het één en ander laten maken, ik dus ook :)! Van een stof heb ik o.a. een scrub top met een hoofdband laten maken – dus dat ging die vrijdag aan natuurlijk. De meesten doen gezellig mee, zie de foto’s die ik aan het begin van de dag heb gemaakt in de OK gang wanneer we de dag gezamenlijk starten! Eh ja, een selfie uiteraard ;)..!

Het voordeel van regelmatig werken, van maandag t/m vrijdag overdag betekend dat je dus ieder weekend vrij bent. Ik weet niet wat me overkwam… ;) Mijn hele leven heb ik nog nooit een baan gehad waarbij ik ieder weekend en over het algemeen iedere avond vrij was..

Lucky me – het schip had één van deze weekenden een ship-holiday. Dit betekend dat we de vrijdag ook vrij hadden. Het schip kent geen herfst-, voorjaars- en meivakanties vandaar af en toe een extra vrijdag vrij.

Ik was dus ook een lang weekend vrij. Met nog 3 anderen zijn we dat weekend weg geweest. Vanuit Benin door Togo naar Ghana en weer retour. Het was veel taxiën, reizen, grenzen met backpack rugzakken overlopen, paspoortstempels scoren en avondjes genieten aan het strand! Heerlijk om even weg te zijn van het schip, andere omgeving te zien, bemerken dat zelfs in West-Afrika de culturen verschillen per land en het avontuur zonder eigen vervoer/auto aan te gaan!

Na deze minivakantie heb ik nog één week gewerkt en was het alweer tijd om naar huis te gaan. Die zaterdag nog één keer naar de stoffenmarkt, nog maar een stofje gekocht.. Weet nog steeds niet precies wat ik er mee ga doen, maar goed.. Is gewoon leuk :)!

Tassen inpakken, de laatste zon scoren zodat ik wel met een kleurtje NL binnen kom, mijn gedeelte van de slaapkamer opruimen, kaarten van de wand afhalen (wat heb ik toch weer veel gekregen!! SUPER BEDANKT ALLEMAAL!!!) afscheid nemen van mensen en met het gevoel wel gaan dat ook deze keer niet de laatste keer is dat ik aan boord ben geweest..

Ik ga terug, het is nog niet rond hoe en wanneer – maar wanneer het duidelijk is zal ik jullie hiervan zeker op de hoogte brengen!! Het volgende land na Benin waar ze nu nog zijn is Kameroen, dus dat zal ook mijn volgende bestemming zijn.

Deze keer mijn blog wat minder lang, maar meer foto's en video's!

Lieve lezers en volgers van mijn blog! Dank voor jullie support, berichtjes na m'n blog, kaartjes en een aantal voor financiële donatie! Tot de volgende keer!

Lieve groetjes,

Kinder-, screenings- en PACU verpleegkundige Mercy Ships… ;)

Annerieke Roelofs

Foto’s

5 Reacties

  1. Janet Gortemaker:
    8 mei 2017
    Annerieke, wat een heerlijk verhaal weer. Jammer voor ons, je volgers,dat het even over is. Ik hoop je snel een keer weer te spreken en je boek te bekijken.
    Groetjes Janet
  2. Shaleen:
    8 mei 2017
    Super leuk om te lezen Annerieke!
    En welkom terug! Ik zou die mooie outfits ook in Deventer invoeren op de spoed, staat veel leuker.
    Succes met wennen in Nederland, ook in Kameroen ga ik je weer volgen!
  3. Herman Harmsen:
    8 mei 2017
    Zoals gebruikelijk weer een mooi verslag. Had je al even gesproken in het DZ. Succes met de voorbereidingen van de volgende reis.
  4. Marianne:
    9 mei 2017
    Prachtig, weer een heel mooi verhaal van je belevenissen aan boord.
    Met jaloezie lees ik je verhalen, wat zou ik toch graag een keer meedraaien in dit mooie varende ziekenhuis. Zo mooi en toegankelijk voor alle mensen wat moet dat een heerlijk gevoel geven om juist voor deze mensen/kinderen wat te kunnen betekenen.
    Bedankt voor het delen met ons, en veel succes met de voorbereiding voor de volgende reis.
    groetjes
    Marianne
  5. Jeanet Klomp:
    9 mei 2017
    Weer leuk om te lezen Annerieke. Mooi mens ben je! En tot gauw