Mijn vakantieplannen dit jaar ;). Home sweet SHIP Home!

Ja lieve volgers, ik ben weer terug in mijn tweede thuis 🛳.. De oud vertrouwde “Afrika Mercy”. Niet het nieuwe schip, maar gewoon lekker weer retour naar het vertrouwde “bootje”. Het is helaas maar voor korte termijn, strak passend in mijn 3 weken zomervakantie mag ik hier ook 3 weken weer aan het werk. Even weer Afrika zien, ruiken, de hitte voelen en het lokale eten proeven. Het is inmiddels ook alweer bijna 3 jaar geleden…

Deze 3 weken mag ik het huidige screeningsteam ondersteunen. Een aantal van hen hebben in deze weken zelf een korte vakantie, maar het werk gaat natuurlijk gewoon door. Tevens zijn velen van het nieuw en zal ik hen mijn kennis en ervaringen mogen delen en overbrengen.

Ruim een week geleden ben ik aankomen. Een vroege vlucht vanaf Brussel bracht mij rechtstreeks naar Dakar, de hoofdstad van Senegal 🇸🇳. Het is inmiddels voor mij de 3e keer dat ik naar deze stad ga, bijzonder als zelfs Afrikaanse steden zelfs vertrouwd gaan voelen. Op Brussel hadden we wat vertraging (zoals op de meeste vliegvelden helaas deze tijd) en stond ik lang in de rij. Toch was het wel weer een momentje van genieten hoor. Het was er net klein Afrika; om mij heen rook het naar vergeten deo en kippensoep, prachtige donkere mensen in kleurrijke kleding, kindjes met korte vlechtjes & kraaltjes en allemaal iedereen druk in de weer sprekend in een taal die ik nooit zal begrijpen.

Helaas is ook hier nog steeds sprake van COVID en vaccinaties is niet vanzelfsprekend en toegankelijk als in ons rijke en georganiseerde Nederland. Ik mocht ook enkel vliegen met een in NL nog afgenomen negatieve PCR test en bij aankomst nog eerst een kleine 24 uur in isolatie in een hotel. De volgende ochtend kregen we een COVID sneltest, en toen deze gelukkig negatief was mocht ik met nog wat anderen dan eindelijk naar het schip. HOME SWEET SECOND SHIP HOME. En alsof ik nooit weg uit Senegal was geweest lag daar op dezelfde plek de Afrika Mercy! Ik ben ontvangen door een oude bekende en de uren (en dagen) die daarop volgden was het één grote reünie. Zo fijn om hier weer even te mogen zijn! Ik kon die zondagochtend gelijk aansluiten bij de kerkdienst die buiten werd gehouden. Dit is omdat we wegens het COVID beleid aan boord binnen niet mogen zingen. Daar zat ik weer, op een bankje in de brandende Afrikaanse zon - een stoffige hete havenlucht om mij heen - het schip deinst een beetje in de golven en mijn werktent op de kade staat weer strak opgesteld. Wat een bijzonder en dankbaar moment… 🙏 

Na de dienst nog weer even in mijn hut de laatste dingetjes opgeruimd, koffer opgeborgen en bedacht: ik ga even zwemmen (ja, we hebben een zwembad. Vul een lege container met water, verbouw dit ook nog even een beetje en je hebt een zwembad). Om nog even wat op te halen liep ik nog even weer naar boven en zie ik heel veel mensen staan bij het raam. Ik zie dat inmiddels het water keidhard tegen het raam aan kletterd en ik bedenk me: oh ja, het regenseizoen is begonnen. Ik kijk naar buiten en zie dat een van de tenten die staat als “patiënten-wachtruimte-overkapping” hard is omgewaaid en 2 naast gelegen tenten heeft beschadigd. De ravage is enorm en een aantal mannen zijn inmiddels doorweekt bezig om alle vast te zetten om verdere schade te voorkomen. Letterlijk een half uur daarvoor hadden we op die plek notabene kerkdienst gehad. Als je het hebt over weeromslag…

Afijn, toen een uur later de bui voorbij was begon die zondag alvast maar het werk. Onze tent helemaal uitpakken, de overgewaaide tent had namelijk een enorme scheur verzaakt in onze tent en de elektriciteit deed het niet meer. In onze tent staan o.a. 2 computers, een ECG apparaat, wat monitoren en uiteraard airconditioners. En dan hebben we het alleen nog maar over ons elektrisch apparatuur. Een lege container die op de kade stond is verplaatst en zo hebben we onze tent volledig leeg gehaald en hebben we de meeste dingen (waaronder onderzoeksbanken, bureautafels, krukken, stoelen, nog droog papierwerk nog heel veel meer) in de container gezet. 
Maar ja, zonder ons als patiënten screenings team geen patiënten aan boord. 
Vanwege COVID draaien we op de OK nog niet helemaal op volle toeren en zodoende is er een verpleegafdeling leeg. Deze afdeling hebben we maar een beetje verbouwd zodat we in ieder geval wel een plek hebben om ons werk door te kunnen laten gaan. Het is altijd al zo geweest - en zal altijd zo blijven; Flexiblity is the key”. Het was een bijzonder dag van aankomst..

Die avond zoals gebruikelijk op de zondagavond Dutchiesnight. Echter wel buiten gezien we geen samenkomsten zonder FFP2 masker binnen mogen doen.
Ja je leest het goed. Aan boord en eigenlijk ook buiten, altijd en overal draagt iedereen continue de hele dag een dikke FFP2 masker. Behalve als je aan het eten bent (je mag met 1 of 2 mensen meer een grote tafel delen) of in je eigen hut. Ik heb respect voor mensen die hier maanden of jaren aan boord verblijven, ik ben hier maar 3 weken dus zal niet zeuren - maar valt toch wel vies tegen en is toch echt wel lastig en soms op een gegeven moment gewoon pijnlijk.

De volgende ochtend wel gewoon weer gelijk aan het werk. Bed uit, scrubs (blauwe verpleeg-uniform) aan, ontbijten, veiligheidstraining gekregen en door naar de afdeling. En daar waren ze weer hoor, onze patiënten (ook met masker). Deze weken doen we met name algemene chirurgie bij kinderen en volwassene. Oftewel tot mini-voetbal grote liesbreuken, navelbreuken en vergrote schildklieren aan de hals (struma’s). We heten ze welkom bij het schip, voor velen kan het maar zo zijn dat ze voor het eerste een schip zien, laat staan dat ze ooit aan boord zijn geweest. We vragen wat algemene achtergrond informatie, vogelen een eventuele medische voorgeschiedenis uit en richten ons op het daadwerkelijke probleem wat we hopen te kunnen verhelpen. We hebben de chirurg bij ons op gezette tijden zodat hij/zij kan beoordelen of deze OK mogelijk is. De ziekenhuisarts schakelen we in als we denken dat er meer speelt in de gehele gezondheid, we prikken bloed, regelen zo nodig radiologische diagnostiek (we kunnen röntgenfoto’s maken en hebben een CT scan aanboord) en starten zo nodig medicatie. Genoeg om te doen en om aan te denken. Sommige dingen zijn tav COVID voor mij wat veranderd, maar de algehele patiënten flow voelt weer als vertrouwd. Inmiddels heb ik weer de eerste zorgcoördinator diensten gedraaid en lol met patiënten en onze daycrew gehad. 2 van onze vertalers ken ik nog van de vorige keer en toen ze me zagen schreeuwden ze het letterlijk uit en lieten ze me de eerste 10 minuten niet meer los. Zo leuk om hen weer te zien, er is inmiddels zoveel gebeurd. Een kleine 3 jaar geleden ben ik o.a. met hen als vertalers en ondersteuners bij vele dingen door Senegal gereisd om patiënten selectie te doen. We hebben wat avonturen beleeft toen - oh those memories :).

Patiëntenfoto’s kan ik helaas nog niet met jullie delen, gezien ik deze uiteraard niet zelf mag maken. In NL maak je ook geen dierentuin van je afdeling (als ik dat soms wel het geval op de SEH, hihi 🤭), hier ook niet. Deze foto’s volgen hopelijk bij mijn volgende blog. Wel uiteraard wat foto’s & een video van de storm, ons tijdelijk nieuwe onderkomen en van het schip + omgeving.

Uiteraard is dit nog steeds vrijwilligerswerk waarin we betalen voor onze eigen onkosten. Voel zeker geen verplichting, maar onderstaande is sinds 2016 nog steeds hetzelfde:

Het is mogelijk om de gift over te maken naar Mercy Ships, zodat deze aftrekbaar is voor de belasting. Deze giften verlopen via Mercy Ships Holland naar het hoofdkantoor van Mercy Ships in Texas, en vanuit daar wordt het op mijn Mercy Ships account wordt gestort. (Dit kan even duren voordat ik dit daadwerkelijk heb.)

Het Mercy Ships Holland rekeningnummer is: NL 75 ABNA 0411467778 t.n.v. Mercy Ships Holland te Rotterdam, o.v.v. Annerieke Roelofs AFM + 4133. Het is belangrijk om dit precies zo te vermelden - naam en code -, omdat anders de gift ergens anders terecht zal komen. 

Lees je deze blog voor het eerst en ben je nieuwsgierig naar wat ik straks nu zal gaan doen? Rechts in het scherm kun je je email adres ergens achter laten - je krijgt een email om je aanmelding te bevestigen en dan krijg je automatisch een berichtje in je mailbox zodra ik een blog heb geplaatst.

Dikke knuffel vanuit Dakar 👋🏼